28 mei
Nu bezig met Alan Parsons.
Geweldig toch. Begonnen met Eye In The Sky. Album staat nog steeds. Goede productie. Absoluut genot om naar te luisteren. Nu aan de beurt Turn Of A Friendly card.
Ik moet natuurlijk nog even terugkomen op 27 mei. Hoe bevielen deze sessies?
Ja wat zal ik zeggen? Allereerst Magnum. Geloof dat ik inmiddels meer van het gelijknamige ijsje houd.
En dan Rick. Toen ik deze platen voor het eerst draaide was ik zwaar onder de indruk. De man was dan ook een synthesizerwizzard. Vandaag als ik luister hoor ik een mooi verhaal (Journey), maar het pakt me niet meer. Dus dat. Heb wel besloten toch nog een keer voor Rick te gaan zitten. Want het voorgaande kan toch niet waar zijn?
En toen was Titus aan de beurt. Geweldige productie, daar was ik bij Profondo Rosso (eerdere sessie) ook voor gegaan. Maar muzikaal hou ik het niet zo lang meer vol. Wel lekker om af en toe twee nummertjes van te draaien.
Voor de liefhebbers van een vet kerkorgel beveel ik het eerste nummer van Profondo Rosso aan. Een kerkorgel met modulatie. Alsof het gaatje in je plaat niet in het midden zit.
Tot slot vandaag nog even iets over Parsons. Na het beluisteren van Turn Of A Friendly Card ben ik overtuigd van de kwaliteit. Ook een kei van een productie en geweldige songs. Zeker een kanshebber.
29 mei
